- drgania elektryczne
- • electric oscillation
Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki. 2013.
drgania elektryczne
Look at other dictionaries:
drgania — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. drgań, fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmiany wielkości fizycznych oscylujące wokół jednego punktu równowagi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drgania harmoniczne, mechaniczne, elektryczne. Drgania wymuszone, tłumione. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słuchawka — ż III, CMs. słuchawkawce; lm D. słuchawkawek 1. «część aparatu telefonicznego, radiowego itp. przetwarzająca drgania elektryczne wytworzone w mikrofonie na dźwięki, przystosowana do przykładania do ucha lub obu uszu, zwykle w postaci krążka lub… … Słownik języka polskiego
słuchawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. słuchawkawce; lm D. słuchawkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie elektroakustyczne przetwarzające drgania elektryczne wytworzone w urządzeniu nadawczym na dźwięki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drganie — n I 1. rzecz. od drgać Konwulsyjne drganie przebiegło mu po policzkach. 2. lm D. drganieań fiz. drgania «okresowe zmiany stanu układu (np. wahadła, struny, obwodu elektrycznego), zachodzące dokoła pewnego położenia równowagi pod wpływem energii… … Słownik języka polskiego
elektrowstrząs — m IV, D. u, Ms. elektrowstrząssie; lm M. y zwykle w lm, med. «wstrząsy elektryczne, drgania spowodowane przepuszczaniem przez ciało pacjenta prądu elektrycznego o niskim natężeniu; metodę tę stosuje się do leczenia niektórych chorób psychicznych» … Słownik języka polskiego
heterodynować — ndk IV, heterodynowaćnuje, heterodynowaćował elektr. rad. «wytwarzać przebiegi elektryczne o częstotliwościach różnicowych; uzyskiwać drgania o częstotliwościach słyszalnych w wyniku przemiany częstotliwości» … Słownik języka polskiego
nadajnik — m III, D. a, N. nadajnikkiem; lm M. i «urządzenie telekomunikacyjne lub telemechaniczne zamieniające doprowadzone do niego informacje w odpowiednie sygnały (elektryczne, dźwiękowe, świetlne) i wysyłające je w postaci najdogodniejszej do dalszego… … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
